بررسی کلی
درباره زبرجد
مصری‌های باستان زبرجد را در جزیره زابارگاد در دریای سرخ استخراج می‌کردند، منبع بسیاری از زبرجدهای بزرگ و با کیفیت که در موزه‌های سراسر جهان نگهداری می‌شوند. مصری‌ها آن را “جواهر خورشید” می‌نامیدند. امروزه این جواهر همچنان به خاطر رنگ‌های زرد-سبز آرامش‌بخش و تاریخ طولانی‌اش مورد توجه قرار دارد. نمونه‌های بزرگ با رنگ قوی می‌توانند خیره‌کننده باشند، و جواهرات کوچکتر جذاب نیز برای تمامی سطوح قیمت در دسترس هستند.
سنگ ماه تولد و سالگرد
زبرجد بر اساس یك باور جهانی سنگ ماه تولد مرداد یا اوت بوده و استفاده از آن را برای متولدین این ماه خوش‌یمن و باعث خوش شانسی می‌دانند. همچنین سنگ زبرجد به‌عنوان هدیه برای پانزدهمین سالگرد ازدواج استفاده می‌شود.
4.5 میلیارد
برخی از زبرجدها بسیار کهن هستند: آن‌ها در شهاب‌سنگ‌های پالاسایت یافت می‌شوند که بقایای پیدایش منظومه شمسی ما هستند.
گرد و غبار ستاره‌ای
در سال ۲۰۰۵، پریدوت در گرد و غبار یک دنباله‌دار کشف شد که توسط فضاپیمای رباتیک *Stardust* به زمین بازگردانده شده بود.
اولیوین
زبرجد، گونه‌ای گوهری از کانی الیوین است که در سنگ پریدوتیت، یکی از سنگ‌های منشأ گرفته از بخش بالایی گوشته زمین، یافت می‌شود.
مشخصات
کانی : اولیوین
فرمول شیمیایی : 2(MgFe)SiO4
رنگ : زرد متمایل به سبز
ضریب شکست : 1.69 تا 1.65
آزیموتروپی (بدون بیرفرینس) : 0.038 تا 0.035
وزن مخصوص : 2.72
سختی : 7.0 تا 6.5
فاکتورهای کیفیت
زبرجد زیبا با رنگ سبز مایل به زرد از قدیم‌الایام مورد احترام و ارزش بوده است.
رنگ
اگرچه بهترین نوع زبرجد سبز خالص و چمنی است، بیشتر زبرجدها سبز مایل به زرد هستند.
شفافیت
بیشتر زبرجدهای باکیفیت بدون هیچ‌گونه نقص قابل مشاهده هستند. لکه‌های سیاه ریز ممکن است با بزرگ‌نمایی قابل مشاهده باشند.
تراش
زبرجد در انواع مختلفی از تراش ها مانند بیضی، تراش امرالد و کوشنی تراشیده می‌شود.
وزن
کریستال‌های بزرگ زبرجد می‌توانند جواهرات تراش‌خورده‌ای با اندازه بیش از ۵۰ قیراط تولید کنند.
